Rozdział 26

~*Ashley*~
-Louis ja nie mogę...-odwróciłam głowę w bok.
-Ashley proszę daj mi szanse, a wszystko ci wytłumaczę...-Lou zaczął mówić,a ja tylko pokiwałam przecząco głową i wyminęłam marchewkowego, by wrócić do Harry'ego lecz chłopak nie dawał za wygraną.- Ash błagam!..
-Louis zrozum ja nie mogę być z kimś kto mnie tak zranił....-powiedziałam zgaszonym głosem, po czym zaczęłam iść w kierunku baru, gdzie siedział loczek popijając drinka. Gdy zobaczył mnie szybko odstawił szklankę z trunkiem i podszedł do mnie. Bez słowa przytuliłam go i rozpłakałam na środku parkietu. No po prostu super...Nie chcąc, by ktoś zauważył mnie w takim stanie pociągnęłam bruneta na zewnątrz. Po chwili marszu zatrzymałam się i spojrzałam mu prosto w jego zielone oczy.
-Harry on powiedział, że mnie kocha...-powiedziałam ze łzami w oczach. Owszem byłam pijana ale to co powiedział mi Lou od razu postawiło mnie na nogi.
-Ashley myślisz, że on mówił prawdę?-spytał loczek pochylając się nade mną. Wzruszyłam ramionami nie miałam ochoty nic mówić, bo wiem, że i tak nic by nie zrozumiał z mojego rozpaczliwego monologu, więc lepiej zostawię to dla siebie...
-Harry nie wiem! Ale ja go wciąż kocham!-nie wytrzymałam i zaczęłam histerycznie krzyczeć. Spojrzałam znów w oczy loczka i zobaczyłam w nich ból.-Harry ja przepraszam...-wyszeptałam zmieszana moim zachowaniem.Po policzkach Harry'ego popłynęły łzy, chłopak szybko odwrócił głowę tak bym nie widziała jego twarzy. Poczułam ukłucie po lewej stronie klatki piersiowej. I znów go zraniłam.... Nie myśląc co w ogóle robię wspięłam się na palce i lekko musnęłam usta loczka. Zdziwiony moim posunięciem spojrzał mi głęboko w oczy. Po jego policzku spływało kilka łez delikatnie opuszkami palców wytarłam je i nieśmiało się uśmiechnęłam.
-Przepraszam-wyszeptałam, poczułam jak moje poliki oblewa róż.
-Ashley ja już nic nie rozumiem...-powiedział łamiącym się głosem Harry.
-Uwierz mi nie ranię cię świadomie... Chciałabym zapomnieć o Lou ale to nie jest takie łatwe... Między nami było szczególne uczucie-wyjaśniłam, wciąż trzymając swoją rękę na policzku chłopaka. Loczek zdjął ją ze swojego polika i opuścił tak,że opadła wzdłuż mojego ciała. Wpatrywałam się w Harry'ego w milczeniu. Brunet wziął głęboki wdech,po czym wypuścił powietrze ustami.
-Ash przepraszam ale muszę to powiedzieć... -zawahał się przez moment, po czym kontynuował.-Musisz wybrać ja albo on. Przykro mi ale muszę ....

***

Słowa Harry'ego powtarzały się jak ech w mojej głowie... Biegłam przed siebie. Nie wiedziałam co mam w tym monecie robić. Była rozdarta.... Adrenalina powoli ulatniała się z mojego ciała, dając mi do zrozumienia, że mam nogi, które zaraz odmówią mi posłuszeństwa. Tak po słowach loczka uciekłam. Jestem tchórzem... Po chwili opadłam na ziemię i po moich policzkach zaczęły spływać słone łzy. Nagle usłyszałam czyjeś kroki w moją stronę... Odwróciłam  głowę i moim oczom ukazała się jakaś ciemna postać. Przerażona zaczęłam zbierać się z podłoża, lecz gdy usłyszałam ten głos zastygłam.

-Ashley wszystko w porządku?-od jego głosu na moim ciele pojawiła się gęsia skórka.

-Nic nie jest w porządku Louis! Nic!-wyszeptałam łamiącym się głosem.-Proszę cię idź już...

-Nie zostawię cię tutaj...-powiedział podając mi rękę. Nie ufnie ścisnęłam jego dłoń, a on pociągnął mnie, ku górze. Otrzepałam się z liści i spojrzałam w stronę marchewkowego, który uważnie mi się przyglądał.

-Możesz już iść dam sobie radę...-powiedziałam lekko zachrypniętym głosem. Niespodziewanie w moje kieszeni za wibrowała moja komórka, pośpiesznie ją wyjęłam i odczytałam sms'a. Spojrzałam marchewkowemu w oczy i lekko je zmrużyłam. -Ty to wysłałeś?!
-Co?-podałam mu telefon, a jego oczy zrobiły się większe.-Przysięgam ci, że to nie ja!
-Nie wieże....-powiedziałam chłodno. W oczach Lou było widać ból, po tym co mu powiedziałam.. .. Byłam rozdarta. Czy zaufać Louisowi? Kochałam go ale Harry był dla mnie również bardzo ważny....  Chłopak spuścił głowę w dół i przyglądał się swoim vansom. Wspięłam się na palce i delikatnie przejechałam swoją małą rękom po jego policzku.- Przepraszam ale nie umiem ci zaufać po tym co zrobiłeś.....
-Ashley musiałem to zrobić....-wyszeptał Lou.
-Czemu? Powiedz czemu?
- Nie mogę... Chciałbym ci powiedzieć ale to jest zbyt trudne....
-Louis proszę powiedz. Nie chcę żebyś trzymał to w sobie-ujęłam jego rękę lekko ją ściskając.Pod wpływem tego małego gestu na mojej skórze pojawiła się gęsia skórka...
-Powiem ci ale nie teraz...-odwrócił się napięcie i zaczął odchodzić.
-Lou! Czekaj! Coś źle powiedziałam?!-zaczęłam biec, ku  chłopakowi. Złapałam jego nadgarstek i ścisnęłam tak, by tym razem nie mógł się wyrwać.
-Czemu nie powiesz mi teraz?
-Muszę coś załatwić z pewną osobą-powiedział ściszonym głosem.
-Louis?-oczy marchewkowego skierowały się na moją twarz.-Kocham cię...
Marchewkowy uśmiechnął się pod nosem i szybkim krokiem odszedł w stronę czarnego wozu. Nie wiedząc co mam robić oklapłam na trawie i zaczęłam zataczać kółka opuszkami palców na gołej nodze. Co ja narobiłam.... Po moim poliku spłynęła słona łza. Nagle mój telefon za wibrował, szybko wyjęłam go z kieszeni. Gdy przeczytałam treść wiadomości skojarzyłam sobie fakty z ostatnim sms'em od "A". On chciał pozbyć się Lou.....

No i oto rozdział 26! :D

Dziękuję za te wszystkie pozytywne komentarze pod rozdziałami! :** Jesteście cudowni! <333

Rozdział się wam podoba?:) Bo mi nie :/ Ostatnio mam jakąś blokadę...

Jejku jak zakładałam tego bloga nie spodziewałam się, że tyle osób będzie to czytać! :O Kocham was! <333
Jakieś pytania?:)
Jejku zakochałam się w tej PIOSENCE!<333

(Przepraszam za błędy i powtórzenia..)

Następny rozdział za 27 kom  :)

JEŚLI CZYTASZ PROSZĘ DAJ KOMENTARZ TO BARDZO MOTYWUJE TO DALSZEGO PISANIA! :)

Jak myślicie z kim będzie Ashley?:D Z Harrym? a może z Lou?:)