Rozdział 28

~*Ashley*~
To co ujrzałam bardzo mnie zszokowało. Zamiast mojego przyjaciela leżał tam jakiś człowiek w tej przerażającej masce.... Poznałam go. To był "A". Miał tą samą maskę co wtedy w lesie... Z mojego gardła wydobył się krzyk lecz "A" szybko zareagował i zasłonił mi usta swoimi dłońmi.Próbowałam się wyswobodzić lecz na marne. "A" przyłożył do moich ust gazik.... Poczułam się bardzo senna, aż w końcu poddałam się, moje powieki opadły.

***

Niechętnie otworzyłam oczy. Ciemność. Znajdowałam się w jakimś ciemnym pomieszczeniu.. Tak mi się bynajmniej zdawało. Odwróciłam głowę i ujrzałam Lou, stał nade mną ze spuszczoną głową. Co do jasnej cholery się tu dzieje!? Wzięłam głęboki wdech, po czym głośno wypuściłam powietrze ustami.

-Louis? Co tu się dzieje?-spytałam zachrypniętym głosem. Marchewkowy leniwie podniósł głowę tak, by spojrzeć mi prosto w oczy swoimi szarymi tęczówkami, które mnie zawsze hipnotyzowały.

-Ashley przepraszam....-wyszeptał załamanym głosem. Zwinnym ruchem schylił się w moją stronę,a swoje duże dłonie oparł na moich kolanach.- Ja nie chciałem żebyś musiała wybierać ale oni....

-Zaraz,zaraz co ty chcesz mi powiedzieć?!-wydarłam się jak głupia. Chłopak niepewnie spojrzał w moje oczy.

-Ash...Musisz wybrać....Albo zostaniesz jednym z nas albo...-Lou zawahał się, lecz po chwili znów zaczął mówić.-Albo oni będą cię i twoje koleżanki dalej prześladować...

-Ty chyba sobie żarty robisz?!-powiedziałam oschle.

-Nie.... Ashley zrozum! Tylko tak mogę cię chronić!- marchewkowy zwiększył nacisk swoich dłoni na moich kolanach. Zatkało mnie. Nie wiedziała co powiedzieć i co mam teraz zrobić....

-Louis ja nie mogę!-po chwili odzyskałam rozum i szybko zerwałam się z ziemi, by stanąć na nogach gotowa do ucieczki.

-Proszę cię zrób to dla mnie....-chłopak chwycił oba moje nadgarstki i po raz kolejny spojrzał się swoimi szarymi tęczówkami. Po chwili otępienia próbowałam wyrwać nadgarstki ale na marne. Lou mocniej je ścisnął czym bardzo sprawił mi ból.

-Lo...Lou...puść mnie... To boli!-wyjąkałam przestraszona zachowaniem marchewkowego. Zacisnęłam mocniej szczękę, gdyż ból jeszcze bardziej się nasilił.Co się z nim stało?! W oczach Lou widziałam mrok, którego nigdy wcześniej nie widziałam. Bałam się go. Chyba to zauważył gdyż szybko potrząsnął swoją głową i natychmiast puścił moje nadgarstki. Spojrzałam na swoje zaczerwienione ręce. Wiedziałam, że po tym zdarzeniu zostanie pamiątka.

-Przepraszam ja nie wiem co we mnie wstąpiło.....-wyszeptał załamany Lou.  Zbliżył się jeszcze bardziej do mnie tak, że przywarłam do ściany. Była nadal przerażona nie wiedziałam jak mam się zachować....

-Ni..nic się nie stało-powiedziałam drżącym głosem.

-Ashley ja nie chciałem cię skrzywdzić....-powiedział marchewkowy spuszczając głowę w dół. Wziął głęboki oddech po czym wypowiedział słowa, które mnie zamurowały, choć mówił mi je tyle razy teraz chyba dopiero uwierzyła.- Ash kocham cię.

-Ja ciebie też...-wyszeptałam.- Ale nie mogę...Zrozum ja po prostu nie mogę....-Po tych słowach szybko odepchnęłam się od ściany i zwinnie wyminęłam marchewkowego.

***

Przemierzałam ciemne ulice Londynu kierując się, ku apartamentowi. Szłam tak rozmyślając o tym co powiedział mi Lou. Nie mogłam... Nie mogłam zrobić tego o co mnie prosił.  Skręciłam w jedną z ciemniejszych alejek i ujrzałam tam postać w czerwonym płaszczu, gdy mnie zauważyła szybko zaczęła uciekać. Pognałam za nią. Musiałam się dowiedzieć kim on lub ona jest. Wybiegłam z zakrętu i nie mogłam w to uwierzyć.... Nikogo nie było. Ale jak to?! Przecież biegłam tuż za nią!? Rozczarowana i zmęczona oklapłam na krawężniku... Wybrałam numer dobrze mi znanej osoby.... Wiedziałam, że popełniał wielki błąd ale nie mogę znieść tej rozłąki. Po kilku sygnałach odebrał. Nie cackałam się i od razu przeszłam do rzeczy. Wzięłam głęboki wdech i wypowiedziałam słowa, które miały zmienić moje dotychczasowe życie.

-Zgadzam się.....

Ta dam! Oto rozdział 28! :D Podoba się?:) Jak dla mnie jest beznadziejny :<

A więc dziękuję za te wszystkie komentarze i za tyle wyświetleń woow! :O Jesteście kochani! <333

Jeszcze raz wielkie DZIĘKI! :***

Uwielbiam kończyć w takich momentach i trzymać was w niepewności :3

Jeśli chcecie to zapraszam na mojego Tumblra :)

Przepraszam za błędy....

Następny rozdział za 28 kom :)

JEŚLI CZYTASZ PROSZĘ DAJ KOMENTARZ TO BARDZO MOTYWUJE! :)